Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny to także święto poezji, ustanowione przez UNESCO jesienią 1999 roku. Główne uroczystości tego święta odbywają się w Paryżu. Celem tego dnia jest promocja czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie.
UNESCO zadeklarowało, że ten dzień ma „dać nowy impuls, aby docenić poezję oraz poprzeć krajowe, regionalne i międzynarodowe ruchy poetyckie”.
Poezja łączy ludzi w różnym wieku, o różnym pochodzeniu, poglądach czy statusie materialnym. Skłania do refleksji, poznania myśli i emocji innych ludzi, czasem wyjścia poza schemat, uważniejszego spojrzenia, zatrzymania się choć na chwilę.
Pozwala widzieć i rozumieć więcej, czyni życie piękniejszym lub po prostu – bardziej znośnym. Wymaga od nas uwagi, otwartości, empatii.
Co to jest poezja? Zadają sobie to pytanie poeci i czytelnicy od lat. Odpowiedź nie jest prosta, nie jest jedna.
Władysław Broniewski napisał tak:
Robotnik z Radomia
Nie wiem, co to poezja,
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą.a potem sami piszą,
mozolnie i nieudolnie,
by od dławiącej ciszy
łkające serce uwolnić.A kiedy synka stracił
pewien robociarz z Radomia,
o wierszu pomyślał z płaczem
i list napisał do mnie:„Chłopczyk był śliczny jak róża,
dobre, kochane dziecko…
Wierszyk niech będzie nieduży,
nie religijny-świecki…”Nie wiem, co to poezja,
jest w niej coś z laski Mojżesza:
strumień dobędzie ze skały,
umie zabijać i wskrzeszać.
Z kolei Wisława Szymborska napisała:
Niektórzy lubią poezję
Niektórzy –
czyli nie wszyscy.
Nawet nie większość wszystkich ale mniejszość.
Nie licząc szkół, gdzie się musi,
i samych poetów,
będzie tych osób chyba dwie na tysiąc.Lubią –
ale lubi się także rosół z makaronem,
lubi się komplementy i kolor niebieski,
lubi się stary szalik,
lubi się stawiać na swoim,
lubi się głaskać psa.Poezję –
Tylko co to takiego poezja.
Niejedna chwiejna odpowiedź
na to pytanie już padła.
A ja nie wiem i nie wiem i trzymam się tego
Jak zbawiennej poręczy.
W tym trudnym czasie chcemy Was zachęcić, abyście sięgnęli do tomików poetyckich z własnych biblioteczek lub skorzystali z nieprzebranych zasobów cyfrowych (choćby Biblioteki POLONA) i odbyli swoje własne, osobiste spotkanie z poezją.
Spotkanie z poezją może również odbyć się poprzez poezje śpiewaną, która jest połączeniem zmysłów, słowa i melodii, która tkwi w tekście poetyckim. Język polski jest językiem śpiewnym, dlatego teksty w naturalny sposób przejmują melodię i rytmikę. Dwie dziedziny sztuki od wieków przenikają się i uzupełniają wzajemnie. Delikatne muśnięcia dźwięków sprawiają, że słowa wybrzmiewają nowym echem, sensy stają się bardziej namacalne.
Idealna symbioza poezji i muzyki słyszalna jest w utworach Marka Grechuty, fascynujące muzyczne interpretacje wierszy Stachury wykonywał on sam, ale i znane powszechnie Stare Dobre Małżeństwo. Wojciech Młynarski stworzył tętniący życiem, wypełniony ironią świat ballad. Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski wykreowali komiczno-liryczny Kabaret Starszych Panów, do którego z powodzeniem sięgał także Grzegorz Turnau. Pełne dramatyzmu wykonania Ewy Demarczyk również podkreśliły urok wielu wierszy. Ludzka uczuciowość wierszy Poświatowskiej została uchwycona np. w utworach Janusza Radka. To tylko kilka przykładów, które można by mnożyć najpewniej bez końca, bo wciąż pojawia się w muzycznym świecie ktoś, kto sięga po klasykę poezji lub sam poezję tworzy, a następnie ubiera w dźwięki.
Najpopularniejsze utwory polskiej poezji śpiewanej znajdziecie na stronie: https://www.last.fm/pl/tag/poezja+%C5%9Bpiewana
Źródła:
https://ksiazka.net.pl/21-marca-swiatowy-dzien-poezji
https://piosenkarnia.pl/swiatowy-dzien-poezji-2019/