Legenda głosi, że akuszerka przecięła jego pępowinę nad książką, aby jego życie zostało przeznaczone na cele naukowe.

Adam Mickiewicz uznawany jest za największego polskiego poetę. Był również publicystą, działaczem politycznym i religijnym, tłumaczem i filozofem, nauczycielem akademickim i mistykiem.

Działał także na wojskowej płaszczyźnie. Na wszystkich, którzy się z nim zetknęli, wywierał ogromny, wręcz magiczny wpływ.

Już w latach młodości stanowił wielki autorytet dla rówieśników, natomiast później – stał się narodowym wieszczem i duchowym przywódcą emigracji.

Poniżej możesz się zapoznać z interesującymi ciekawostkami dotyczącymi właśnie Adama Mickiewicza:

  1. Mickiewicz zadebiutował na łamach Tygodnika Wileńskiego w roku 1818 utworem „Zima miejska”.
  2. Mickiewicz nigdy nie odwiedził Krakowa ani Warszawy. W wieku 26 lat na stałe opuścił Litwę, do której nieustannie wracał w swoich utworach. Powodem wyjazdu był wyrok w procesie przeciwko filomatom – tajnemu stowarzyszeniu tajnych studentów.
  3. Po kilkumiesięcznym pobycie w więzieniu, za osobistym poręczeniem Joachima Lelewela. Mickiewicz opuścił areszt w kwietniu 1824 roku. Po krótkim okresie spędzonym jeszcze w Wilnie, 25 października Mickiewicz wraz z kolegami, musiał opuścić kraj.
  4. Skazany na osiedlenie w Rosji, wbrew intencjom carskich władz, przebywał wśród tamtejszej elity i nawiązał przyjaźń z dekabrystami i Puszkinem. Rosyjską i polską arystokrację podbijał swoimi improwizacjami w języku francuskim.
  5. Kiedy Mickiewicz miał pięć lat, spadł z dachu w wyniku czego stracił przytomność. Matka od razu poleciła go Najświętszej Panience, po czym odzyskał on przytomność. To zdarzenie zawarł w Inwokacji.
  6. Mickiewicz uczęszczał do szkoły prowadzonej przez dominikanów w Nowogrodzku. Kiedy był w klasie czwartej, ksiądz Dzwonkowski, który był profesorem literatury, zadał uczniom dość trudną pracę domową. Mili oni napisać wiersz lub prozę na podany temat. Kiedy następnego dnia przeczytał wiersz Mickiewicza, podejrzewał, że pomagał mu tata, który był wtedy znany z pisania drobnych utworów. Chociaż Mickiewicz twierdził, że odrobił tę pracę sam, to i tak otrzymał karę – musiał klęczeć w kacie klasy. Ojciec chłopca zaprzeczył jakoby mu pomagał i dlatego też profesor przeprosił Mickiewicza i poradził, aby ten podążał tą drogą, bo stanie się dumą swojego kraju.
  7. Polski wieszcz nie mógł pochwalić się zbyt dobrym pochodzeniem, bowiem Mickiewiczowie mieli na swoim koncie liczne procesy i awantury, zajmowali się też lichwiarstwem. Prawdopodobnie dwóch krewnych poety, zmarło w niezbyt przyjemnych okolicznościach. Przodkowie Mickiewicza upodobali sobie klientów, którzy zalegali z płatnościami i po roku zajmowali ich majątki. Mówi się także o tym, że dziadek Mickiewicza nie umiał czytać ani pisać, jednak wspaniale liczył, co sprawnie wykorzystywał w udzielaniu pożyczek na bardzo wysoki procent.
  8. Adam Mickiewicz poznał swoją o 14 lat młodszą żonę – Celinę Szymanowską w Rosji, jednak wtedy interesował się bardziej jej matką, która była słynną pianistką. Jednak wkrótce po wydaniu „Pana Tadeusza” się z nią ożenił. Spotkała się ona z wielką niechęcią ze strony środowiska polskiej emigracji. Krytykowano ją za rozrzutność, niezrównoważenie psychiczne czy chęć dominacji w związku. W roku 1838 uznawała się za wcielenie Matki Bożej, wieszczkę i odkupicielkę narodu polskiego. Twierdziła, także, że posiada uzdrowicielskie moce. Początkowo Mickiewicz sam sprawował opiekę nad żoną, jednak później oddał ja do szpitala dla obłąkanych w Vanves. Z Szymanowską miał on sześcioro dzieci.
  9. Mickiewicz wziął ślub w pożyczonym fraku, a wszystko na skutek nieporozumienia. Przyjaciele zostawili jego ślubny strój w mieszkaniu, ten jednak udał się prosto do swojego wydawcy i świadka na ślubie – Eustachego Januszkiewicza. Kiedy zobaczył on nieprzygotowanego Mickiewicza, oddał mu swoją koszulę i frak. Z tego powodu sam nie wziął udziału w uroczystości. Poeta przybył do kościoła z godzinnym opóźnieniem, w chwili, kiedy kościelny gasił już świece.
  10. Poeta przyjaźnił się z Andrzejem Towiańskim – polskim filozofem i przywódcą religijnym, a dodatkowo, propagował założony przez niego ruch – „Koło Sprawy Bożej”. W myśl ich przekonań Polska była tak zwanym „Mesjaszem narodów” i jej cierpienie miały stanowić wyzwolenie dla całego świata. Po dwóch latach Mickiewicz zakończył jednak tę przyjaźń.
  11. Na skutek tego, że nie brał on czynnego udziału w walkach podczas powstania listopadowego, zarzucano mu walkę tylko za pomocą słowa.
  12. Wszystkie jego utwory powstawały tylko w języku polskim, a mimo to, był uznawany za wieszcza również Litwy i Białorusi.
  13. Mickiewicz o śmierci matki dowiedział się z trzymiesięcznym opóźnieniem. Wszystko za sprawą kolegów, którzy chcieli go ochronić przed nadmiernymi przeżyciami.
  14. Prawdopodobnie na skutek niewyraźnego pisma i błędów ortograficznych, profesor Ernst Groddeck nie przyjął łacińskiej rozprawy magisterskiej Mickiewicza. Został więc on z niższym stopniem naukowym z filozofii. Nie przeszkodziło mu to jednak, wykazywać się później gruntowną wiedzą z tego zakresu, głównie podczas pracy w Szwajcarii, jako profesor łaciny na Uniwersytecie w Lozannie.
  15. Ukazanie się w roku 1822 tomiku jego poezji pt. „ Ballady i romanse”, otworzyło nową epokę w historii polskiej literatury, a mianowicie romantyzm.
  16. Przeżył wielką niespełnioną miłość do Maryli Wereszczakówny, którą poznał w roku 1819 w Tuhanowiczach. Była ona wówczas narzeczoną hrabiego Wawrzyńca Puttkamera, za którego wkrótce wyszła za mąż. Poświęcił on Maryli kilka swoich najpiękniejszych wierszy.
  17. Starał się o rękę Ewy Ankwiczówny, jednak nie otrzymał zgody jej rodziców, którzy nie chcieli oddać córki ubogiemu poecie. Imię po ukochanej kobiecie otrzymały później bohaterki jego dwóch największych dzieł: „Pana Tadeusza” i „Dziadów”.
  18. Po upadku powstania listopadowego wyruszył z falą uchodźców do Drezna, gdzie w bardzo krótkim czasie stworzył III część „Dziadów”.
  19. Po przybyciu do Paryża, tak jak większa część emigrantów był narażony na szykany policji oraz pozbawiony środków do życia. W takich warunkach stworzył w roku 1834 pełen humoru, a zarazem nostalgiczny utwór „Pan Tadeusz”, który stał się symbolem wiary w metafizyczny ład i harmonię świata naprzeciw okrucieństwa historii, pozbawiającej obywateli ojczyzny.
  20. Mickiewicz brał udział w przedstawieniach, a jako mężczyzna o dość drobnej budowie, wcielał się głównie w kobiece postaci.
  21. Miał psa, który podobno znacznie utrudniał mu pisanie wierszy.
  22. Legenda głosi, że akuszerka przecięła jego pępowinę nad książką, aby jego życie zostało przeznaczone na cele naukowe.
  23. Mickiewicz w ciągu całego życia przeprowadzał się ponad 40 razy.
  24. Na jego twórczość duży wpływ miał szczególnie Goethe
  25. Mickiewicz zmarł w roku 1855 w Konstantynopolu, gdzie próbował jeszcze zorganizować armię, która miałaby rozpocząć walkę z Rosją. W setną rocznice śmierci w Konstantynopolu zostało otwarte muzeum poświęcone Adamowi Mickiewiczowi.

Więcej na temat przypuszczalnych przyczyn śmierci znajdziesz klikając w link: https://dzieje.pl/content/155-lat-temu-zmar%C5%82-adam-mickiewicz

  1. Z Konstantynopola ciało Mickiewicza zostało przewiezione do Francji i pochowane na największej polskiej nekropolii w Montmorency, jednak w roku 1890 Mickiewicz został przetransportowany do Polski i pochowany na Wawelu.
  2. Podczas pracy w Kownie jako nauczyciel, Mickiewicz nawiązał romans z mężatką, żoną doktora – Karoliną Kowalską.
  3. W 2014 roku, rękopis „Pana Tadeusza” został wpisany na Polską Listę Krajową Programu UNESCO Pamięć Świata.

Źródło:https://fajnepodroze.pl/ciekawostki-adam-mickiewicz/

Warto obejrzeć:

https://uploads.knightlab.com/storymapjs/7f94a0af4fc4e2abb07afc07598b3ac3/mickiewicz-in-europe-and-beyond/index.html

https://www.gov.pl/web/turcja/film-promujacy-muzeum-adama-mickiewicza-w-stambule

You are currently viewing Adam Mickiewicz – 165. rocznica śmierci